اين جمله نقص ندارد، جامع و مانع است و در تمامی اعصار و شرايط صدق می کند، اولين بار بيش از ده سال پيش که هم کلاسيم اين جمله رو بر پشت کتابی برام نوشت و در ازای کاری که براش انجام داده بودم، بهم هديه کرد، زيرش نوشت: بيا با هم خطی بر اين جدايی بکشيم. خيلی زود از اون مدرسه رفتم و هرگز ديگر نديدمش تنها گاهی به ندرت از احوالش می پرسيدم.
سال هاست که دريافتم بر قوانين ثابت طبيعت محال است خط بطلان بکشيم.
تا اطلاع بعدی، که معلوم نيست هفته ای ديگر باشه يا يک سال ديگه اين بلاگ تعطيل است. از تک تک شما که در اين مدت همراه من بوديد سپاسگزارم. تا به حال اين همه احساس در جمع بودن نکرده بودم که اينجا و در اين مدت احساس کردم. به بلاگهای خوندنيتون همچنان سر ميزنم و ازتون با خبر ميشم.
با آرزوی سلامت و خوشحالی برای تمامی شما عزيزان
هميشه از خداحافظی بيزار بودم و هستم؛ به همين دليل بهتون ميگم به اميد ديدار
دوباره