*** در مسیر زندگی ***

هموطن، ای آشنای کُـــــرد من                     مــــرد بی مانند پر از درد مـن

دار دژخیم تو را از مــا گــــرفت                       مام میـهن آن تنت در بر گرفت

اشک خون در چشم هر ایرانی است             شادی مرگ آفرین ویرانی است

آه پرغم سینه ام را می درد                         از وجودم زندگی را می برد

جرم تو زیبایی و مردانگی                            آریــــایی بودن و فرزانگی

درس هـای تو همه فرزاد شد                       با قلم در دست خود استاد شد

چون تو برتخته، برای بچه ها                        می نویسند قصه ی "ب" آب ها

شرح دریــای خزر، خلیج فارس                     کوروش و آرش کمانگیران پارس

نام ایــران مادر تاریخ ماست                         شکل شیرش حاصل جغرافیاست

یک به یک انگشت دستان جمع شد             این زمان مرگ از هجومش منع شد

کمتر از کم شاهد ظلم و ستم                     چشم مادر نیست پر از اشک غم

ضرب فردا در امید، آزادی است                     حاصل تقسیــم آن آبادی است

چون سحرگاه عمرت نیست شد                   نمره ات مانند یزدان بیست شد

                                                                                شاعر: مــهرداد