*** در مسیر زندگی ***

بی سر زمین تر از باد*** سابق***
 
بی احترامی برای که؟
ساعت ٢:٢۱ ‎ق.ظ روز یکشنبه ۸ مهر ۱۳۸٦  

دلم می خواهد تا می تونم این مطلبی که حالا شروع کردم رو، کوتاه به آخر برسونم، حالا ببینم می تونم یا نه!

ماجرا بر می گردد به همون حرف رییس دانشگاه کلمبیا به رییس جمهور نظام اسلامی ایران. اما این بار از یک زاویه ی دیگه. این دفعه مستقیما روی صحبتم با ایرانیان گرامی است. با یک عده ی خاص از این ایرانیان؛ همه ی شمایی که فرمودید، رییس اون دانشگاه با گفتن دیکتاتور حقیر به ا. ن.، به ایرانی ها! توهین کرده، و اصولا بهتون برخورد.

من می خواهم نظرم رو راجع به این جریان بگم، چیزی که من از این ماجرا دریافت کردم. 

رییس دانشگاه کلمبیا با گفتن این حرفش، گرچه که حقیقتی رو بیان کرد، اما خوب توهین هم میشه بهش گفت، به دو دلیل توهین است: اول اینکه این آدم هر کس بود، به هر حال مهمون رسمی (حالا اگر غیر رسمی هم بود، فرقی در اصل موضوع نداشت) بود. دوم اینکه اگر ما به یک نفر دزد بگیم، "آقا شما دزد هستی." با اینکه داریم واقعیت رو میگیم اما در اکثر دنیا، به این میگن توهین!

حالا،‌ اینجا به کی توهین شده؟

در این ماجرا، اولین کسی که بهش توهین شد، شخص رییس دانشگاه و همزمان متعلقاتش هستند ـ یعنی تمامی کسانی که به عنوان دعوت کننده از رییس جمهوری ایران به حساب میومدند. یک نفر یا آدم درستی است و دعوتش می کنند، که توهین کردن نداره؛ اگر هم به عنوان انسان درستی نمی شناسندش، نباید دعوتش کنند؛ ولی اگر به هر دلیل کسی رو دعوت کردیم، به عنوان میزبان، میزان احترامی که به میهمان گذاشته میشه، نشونه ی شعور و شخصیت میزبان است.

نفر دومی که به او توهین شده، خود رییس جمهور نظام اسلامی بوده، دلیلش هم همان جریان است که به یک دزد میگن تو دزد هستی و اسم این کار میشه توهین به جناب دزد!

اگر رییس دانشگاه به ا.ن. گفته بود، کثیف یا مثلا بی شعور، این رو میشد توهین به ملت ایران که مثلا اون نماینده اشون ـ که عمرا باشه ـ است، به حساب آورد. اما اینکه بهش گفت دیکتاتور، در واقع یعنی، با فرض اینکه تو منتخب یک ملت هستی، اما نالایق و سوء استفاده کننده بودی؛ از اعتمادی که مردمت بهت کردند و تو رو برگزیدند تا بهشون خدمت کنی، سوء استفاده کردی و بهشون ظلم می کنی و آزارشون میدی.

اتفاقا از دید من، این توهین به ملت ایران نیست، این حرفی که به ا.ن. گفته شد، یک جور دفاع از حق ایرانیان بوده. وقتی از یک تریبون معتبر اعلام بشه که ملتی تحت تسلط یک حکومت دیکتاتوری زندگی می کنند، از دید مردم دنیا، چندان حرجی به ملت تحت ستم نیست. یک جورایی هر خطا و نقصی که داشته باشند از ضعف فرهنگی گرفته تا کمبودهای مادی، همه به پای دیکتاتوری حکومتشون نوشته میشه. چون در تمامی دنیا دیکتاتور معنای روشن و دیکتاتوری عواقب مشخصی داره. رییس دانشگاه کلمبیا، با خراب کردن و توهین به خودش و ا.ن. در حق مردم ایران ـ البته نه اونهایی که از حکومت منتفع میشوند ـ لطف کرد. ایرانیان که خودشون در داخل مملکت موقعیتی در دستشون نیست که صداشون رو به گوش سنگین سیاستمداران دیکتاتورشون برسونند، این حرف غنیمتی بود برای اینکه ا. ن. ها بدانند که نظر حقیقی مردم و دنیا نسبت به اونها چیست.