*** در مسیر زندگی ***

ساعت ده دقیقه مونده به یک بامداد شروع به نوشتن کردم و حالا یک و نیم است، کلی نوشتم و برشون داشتم همین مقدار رو می فرستم.

 ساعت هاست همه خوابیدند، اما بدون هیچ دلیل خاصی خیال خوابیدن ندارم! فکر کردم چند تا کلمه اینجا بنویسم صرفا برای عزیزانی که نگران حالم شدند تا دیگه نگران نباشند. مرسی از توجه همگی.

چقدر این پرشین بلاگ بعد از تغییر کردنش مزخرف شده. انصافا این نوابغی که تووش کار می کنند رو باید فرستاد توو مجلس دوره آینده که نقص های احتمالی تیم علما کامل بشه و اینها هم همینجور بی خودی هرز نروند!

شادی و تندرستی همراه همیشگیتون باشه.