*** در مسیر زندگی ***

بی سر زمین تر از باد*** سابق***
 
 
ساعت ۳:٥۳ ‎ب.ظ روز چهارشنبه ۱٤ تیر ۱۳۸٥  

قرار بود اين بار، باقی مطلب کندرا رو بگذارم و نظر خودم در اون باره، اما فعلا می خوام اين پست رو بنويسم. راجع به ديدگاهای من از محل اقامتم است و از حالا تقريبا می دونم کی ها  و راجع به چی ها شاکی ميشن، البته ديگرانی هم خواهند بود که نميدونم چی ممکن است بگن. اما ميخوام حرفم رو بزنم.

اصولا من جزء اون دسته از آدم ها هستم که ميگن زندگی رو سخت ميگیرند. البته به مرور زمان و کسب تجارب و با تمرين برای اينکه روشهای خودم رو بهتر کنم، از سختگيری هام کم شده، اما با اين همه کلا اين سيستم در من هست (دلايلش رو هم تقريبا کامل ميدونم چرا اينجور هستم) به هر حال. اينم می دونم و کاملا به تجربه هم بهم ثابت شده که دنيا به مردمان سختگير سخت ميگيره. کاملا علمی و منطقی هم هست. به همين دليل ه که گاهی وقتی ميبينم خيلی داره جريان به نظرم پيچيده مياد، به خودم نهيب ميزنم که، ايقدر سخت نگير، دنيا بهت سخت ميگيره. و شايد اين نصيحت در اون شرايط بحرانی کمی کمک حالم میشه. 

مثل اکثر مادرهای نازنين دنيا، من هم مادری دارم بهتر از برگ درخت، ايشون خوب به طبع فرزندش رو ميشناسه. ماه گذشته که ايران بودم، در حال صحبت باهم بوديم که بهم گفت: خوشم مياد که اصلا از اونجا عيب نميگيری.(به خوبی ميدونه که دردسرهام اينجا کم نيستند و با توجه به اين دانش حرفش رو بيان کرد.)  با خنده بهش گفتم:« ميدونی که من بدی ها رو ناديده نميگيرم، اما آخه اون مملکت و اون سيستم جای ايراد نداره، که من بخوام ازش بگم!»

 البته بهش هم گفتم که ايراد دارند اما جوری نيست که يک شهروند هر روز و هر دقيقه باهاش درگير باشه و اعصابش خرد بشه. اينجام مثل همه ی ممالک دنيا مشکلاتی داره اما هر ثانيه مسئولين امور ـ و بسياری از مردم هم ـ در تلاش برای بهبود و پيشرفت هستند. قوانين ريز به ريز هر روز و هر لحظه مطالعه ميشه و به بحث ميان تحصيل کرده ها و متخصصين همون رشته گذاشته ميشه و نتايج ساعت به ساعت به مردم ميرسه. اينجا کشوريست که روح انسانيت حرف اول رو ميزنه. در اين کشور سعی بر بهتر کردن کيفيت زندگيست. اينجا کم کم داره کاپتاليست ميشه، اما نيروهای فهيم بسياری هستند که با همه ی قدرت، انديشه و دانش تلاش ميکنند تا هر چه کمتر کشور و در واقع مردم، از مضرات سيستم کاپيتاليسم برخوردار بشن.

با کمال ميل نظرات مخالفين و البته موافقين رو با توجه مطالعه خواهم کرد، اما دوست عزيز من، لطفا از ناسيوناليست بودن خودت کم کن و تا حد ممکن در هنگام انديشيدن به اين مطلب و ابراز عقيده کنارش بگذار. بيا واقع بين باشيم. سخت است، اما شدنی است، اگر بخواهيم.

سلامت و پاينده باشيد.