*** در مسیر زندگی ***

بی سر زمین تر از باد*** سابق***
 
ققنوس شناسی!!
ساعت ۱:٥٦ ‎ق.ظ روز شنبه ۱٦ مهر ۱۳۸٤  
ققنوس مرغی(پرنده) است بغایت خوش رنگ و خوش آواز؛
گویند منقار او 360 سوراخ دارد و در کوه بلندی رو به باد می نشیند و صدای عجیبی از منقار او بر می آید و به سبب آن صدا، مرغان بسیار جمع آیند، از آنها چندی را گرفته و طعمه خود می سازد. گویند هزار سال عمر کند و هنگامی که عمرش به آخر آید، هیزم بسیار جمع کند و بر بالای آن نشیند و سرودن آغاز کند و مست شود و بال بر هم زند، چنانکه آتشی از بال او ایجاد شود و در هیزم افتد و خود با هیزم بسوزد و از خاکسترش یک تخم پدید آید.
او را جفت نباشد و گویند بشر موسیقی را از آواز او یافته است.
برگرفته از "برهان غیاث لطائف"
در زبان انگلیسی ضرب المثلی هست که نشان دهنده آشنایی مردمان مغرب زمین با این مرغ افسانه ایی است.
.Any fire might contain a Phonix یعنی: هر آتشی ممکن است، ققنوسی در بر داشته باشد.