موسیقی فهرست شیندلر برام یک مفهوم شده. یک حس، بیان احساساتی نگفتی، احساساتی که برای هیچکس نمی خواهم ازشون بگم، شاید چون کلماتم با همه ی فصاحتم توان بیانشون رو نداره. هرگز نمی خوام جملات ناقصم عمق مبهمشون رو به لجن بکشه. درده مقدس!!! شده. درد تقسیم ناپذیری که شاید هر کسی یکی یا چند تایی ازشون رو داره. مخصوصه مخصوصه خودش،ماله خودشه، خیلی خاصه و همیشه هم برای خودش می مونه. حالا اینکه هنزمندی یک روزی در یک جایی از این دنیا آهنگی رو نوشته که حس بیان ناپذیر گم من رو ترجمه میکنه، این از شانس من بوده. این روزها بیش از روزی ده ها بار بهش گوش دادم. زبان موسیقی بیان فوق العاده ایست برای نگفتنی ها.
پ.ن.!!! من به تقدس اعتقادی ندارم.
اینجا این دو تا ناب برای من هم معنی نیستند!