*** در مسیر زندگی ***

بی سر زمین تر از باد*** سابق***
 
حیرت
ساعت ٧:٢٦ ‎ب.ظ روز چهارشنبه ۱٢ فروردین ۱۳۸۸  

ایرانیان راستگوترین و راست تیرانداز ترین قوم تاریخ اند. 

                                                                              فردریش نیچه

وقتی جمله ی بالا رو دیدم، چیزی شبیه آیکن متعجب یاهو مسنجر شدم، با تعجب سعی کردم با دقت بیشتر دوباره جمله رو بخونم تا مطمئن بشوم درست خوندم؛ بله درست است، لغت "ایرانیان" است!

بعد از اطمینان از اینکه کلمه "ایرانیان" بوده، نه مملکت دیگری، دو چیز به ذهنم اومد، کسانی که با نیچه آشنایی دارند، می دانند که حرف هاش چقدر معتبر و تا چه سطح ارزشی است.

 با توجه به این اعتبار نیچه، فکر کردم، چطور در طول زمان، ملتی °180 تغییر کردند و به گونه ای عوض شدند که گذشته اشون به راستی وصله ی غریب و ناهمگونی بر پیکره ی امروزین آنهاست. همونطور که تقریبا همه می دونیم، بدبختانه، یکی از خصلت های بارز و معروف اکثریت ایرانیان امروز، دروغگویی است.

(علاقه ای به بحث راجع به علل و عوامل این چرخش و تغییر ندارم، اینکه اعراب فلان و بهمان به این مملکت حمله کردند و از آن روز چنین شد و چنان.)

و مورد دیگری که به ذهنم اومد این بود که، اگر نیچه الان این مملکت و مردمش رو می دید، چی به سرش میومد؟ حتی شاید بر فلسفه ی معروف و درخشانش تاثیر می گذاشت. دنیای فلسفه باید مدیون زمان باشه، که نیچه را هم دوران این روزگار ایرانیان نکرد، تا چشمش به دیدار جامعه ی امروز ایران تار شود!

بعد از خواندن این جمله، بیشتر درک کردم که چرا کوروش بزرگ، امپراطوری سرزمینی چنان پهناور، در دعای خیرش، از میان آن همه بدی، دروغ را نام می برد و خواستار در امان ماندن سرزمینش از دروغ و .. می شود!